Modlitwy i jałmużny mają znaczenie!

Czy wiesz co jest na zdjęciu po prawej? To nadpalony egzemplarz Biblii, wyciągnięty ze zgliszcz domu modlitwy w jednym z miast Pakistanu.

Otóż nasi bracia i siostry w Pakistanie każdego dnia zmagają się z trudnościami, jakie niesie im wyznawanie Chrystusa, przyznawanie się do chrześcijańskiej wiary w tym muzułmańskim kraju. A w szczególności cierpią chrześcijanki – bycie chrześcijanką w Pakistanie to wyrok. Ale one mają wiarę i odwagę!

Wykluczenie społeczne, ostracyzm, utrudnianie i ograniczenia w korzystaniu z praw obywatelskich, trudności z pracą, edukacją, opieką medyczną – to dość lekkie problemy. A co powiemy, kiedy okazuje się, że wielu z nich jest pozbawionych prawa do życia w “normalnych” domach, czystej wody do mycia, nie mówiąc o wodzie zdatniej do picia. Tak, nasi współwyznawcy, nieraz bywa, że piją wodę z kałuży…

Ale to też nic. Często cierpią głód, zimno, bywają ciągani po aresztach i sądach za rzekome bluźnierstwa przeciw dominującej religii, bywa że i odbywają się na nich samosądy, maltretowania, gwałty, a nawet morderstwa, łącznie z tymi najbardziej okrutnymi, przemyślnie hańbiącymi, bo przecież to… istoty hańbiące społeczeństwo… Wielu zadaje sobie pytanie, dlaczego chrześcijanie w Pakistanie (niezależnie od wyznania) czują się przestępcami…

Znacie to skądś…, z naszej europejskiej historii? I co z tym zrobimy?

JAK MOŻEMY POMÓC siostrom, braciom i ich rodzinom w Pakistanie? Jak praktycznie wesprzeć chrześcijan w Pakistanie? Jak okazać rzeczywistą jedność i wzajemną troskę Ciała Chrystusowego?

Dowiesz się tego już w najbliższą niedzielę, 19. listopada – zapraszam na nabożeństwo online o godz. 11:00 w zborze KDW: transmisja na Facebooku lub na Youtube. Dowiesz się dlaczego jałmużny i modlitwy mają znaczenie. A pomoże nam w tym fragment 10 rozdziału Dziejów Apostolskich.

Pozdrawiam,

Sergiusz Borecki / Fundacja En-Gedi